Hi, Hey, Hello

Mam nadzieję, że choć trochę stęskniliście się za typowo jesiennymi zdjęciami, przedstawiającymi najczęściej ciepłe krajobrazy. Nie sądziłam, że złota jesień zawita już do nas w październiku, ale w sumie, to cieszę się z tego. Pamiętam, jak rok temu pisałam, że  moją ulubioną porą roku jest właśnie pora spadających z drzew, żółtych liści, a teraz ? Szczerze mówiąc, nie mam pojęcia, każda ma w sobie coś niezwykłego, w jesieni nie lubię tego, że rano jest dość chłodno i ciemno, kiedy muszę wstać z ciepłego łóżka, aby zdążyć do szkoły. Nie wiem, czy znacie to uczucie, ale należę do ludzi, którzy po wstaniu z łóżka nie najlepiej kontaktują i przez chwilę, muszę po prostu sobie posiedzieć, owinięta ciepłą kołdrą, wpatrując się w jakiś punkt mojego pokoju. Robię to zazwyczaj przez pięć minut, a potem biegam po pokoju, szybko pakując książki i zeszyty, odrabiam zadania, o których zapomniałam, ubieram się i jem śniadanie, a to wszystko, uwaga, robię w ciągu niecałej godziny. Mam nadzieję, że ta opowieść wzbudziła Wasz podziw.

A co takiego lubię w jesieni? Przede wszystkim piękne krajobrazy. Wiele osób narzeka na to, że zbyt szybko zapada zmrok, ale według mnie, mamy wtedy więcej czasu. Kiedy słońce zachodzi o dziesiątej, dzień wydaje nam się dłuższy, zabieramy się za więcej rzeczy, w efekcie nie nadążamy i każdy dzień wydaje nam się być za krótki. A kiedy szybko zapada zmrok, szybciej też porządkujemy swoje sprawy, gdyż wydaje nam się, że za chwilę będziemy musieli iść spać. Mniej więcej tak wygląda mój tok rozumowania. Przepraszam Was za lekko pokręcony i nieuporządkowany post, ale  jednym okiem spoglądam na monitor, a drugim na telewizor obok, gdyż Polacy walczą o awans, mój tato co chwilę krzyczy, Sansa skacze po laptopie, a Birma chrapie, więc ekipa kibicuje! :) Do napisania ♥